O impedimento matrimonial de impotência e o seu fundamento

Resumo

Secundum can. 1068 § 1 impotentia antecedens et perpetua iure naturae matrimonium dirimit, cum hoc consistât in traditione et acceptatione iuris in corpus ad actos per se aptos ad prolis generationem (can. 1081 § 2), et impotens tale ius tradere non possit. Sed cum matrimonium «in facto esse» sec. constitutionem Gaudium et Spes et multos auctores hodiernos maxime consistat in communione vitae, quae de facto aliquo modo dari potest etiamsi unus coniux impotens sit, nonne matrimonium «in fieri» validum esse poterit, dummodo alter coniux iuri suo ad actos coniugales renuntiet? Si haec renuntiatio positive facta non fuisset, matrimonium esset invalidum, et quidem iure naturae, ob defectum consensus, quia in hoc tale ius includitur. Attentis documentis magisterii et opinionem communem scriptorum, auctor non intendit talem sententiam sustinere, sed eam examini doctorum submittit.